Mensen worden onrustig van veel dingen. Twee dingen waar je erg onrustig van kan worden, zijn veranderingen en onzekerheid. Nou, die hebben we volop tegenwoordig.
Onrust vinden mensen geen prettig gevoel. Het liefst neem je de oorzaak weg. Maar als dat niet kan, of als je niet precies weet waar je onrustig van bent, wat doe je dan? Meestal is je eerste neiging om je onrust weg te duwen. Dat kun je doen door jezelf af te leiden. Zo’n beetje alles kan als afleiding dienen: werken, eten, alcohol, ruzie maken, roken, schoonmaken, sporten, tv kijken, lezen, op je telefoon pielen…
Meestal pak je bij onrust je favoriete vluchtweg. De meest gebruikte, want dat gaat automatisch. Je gaat niet uitgebreid zitten bedenken welk dempingsmiddel je fijn lijkt. Want als je dat doet, merk je pas echt hoe onrustig je bent. En je wilde daar juist bij weg. Kortom: de automatische piloot is aantrekkelijk.
Helaas is je onrust dempen niet hetzelfde als je weer fijn voelen. Het zorgt er juist voor dat je leven ‘vlak’ wordt en je steeds minder plezier en voldoening ervaart. Bovendien blijft de bron van je onrust bestaan. dat wat jou onrust bezorgde, verandert niet. Je hebt er immers niets mee gedaan. Dus soms moet je jezelf de vraag stellen: wil ik 1. wegduiken en mijn probleem uitstellen, of wil ik 2. een stap zetten om me beter te voelen. Let wel: ik bedoel daarmee niet dat 1 slecht is en 2 goed. Alleen dat je niet altijd 1 kunt kiezen (en niet altijd 2, want soms heb je daar gewoon de fut niet voor).
Wanneer is het tijd om je onrust eens toe te laten in plaats van hem te dempen? Bijvoorbeeld als je:
- Je steeds lamlendiger begint te voelen
- In de problemen komt door je vluchtweg (je komt aan, je raakt uit conditie, je contact met andere mensen wordt slechter, etc.)
- Niet meer tevreden bent over jezelf of je leven
En dan? Je onrust toelaten is heel simpel – en tegelijkertijd spannend. Eerst even over dat simpele: om je onrust toe te laten, kun je gewoon even gaan staan, zitten of liggen en jezelf vragen: “Hoe is het eigenlijk met me? Zijn er nog dingen die ik moet weten?”
En dan wacht je wat er komt. Soms wordt de onrust eerst erger, soms komt er meteen een antwoord in je op. Maar de onrust zal je nooit kwaad doen. Het wegdrukken kan je kwaad doen, omdat daar ziek van kunt worden. Van het toelaten word je beter.
Dan het spannende stukje hiervan. Als je gewend bent om je onrust weg te drukken, kun je je nog weinig voorstellen bij dat ‘toelaten’. Je zou kunnen denken dat onrust iets heel ergs is, dat je gaat opslokken en vernietigen. Dat is helemaal niet zo, het is gewoon informatie. En die onrust wil jou niets doen, alleen die informatie brengen zodat je er wat mee kan. Maar onbekende dingen zijn spannend. Dus het kan even duren voor je went aan het idee.
Ster-leefstijlcoaches werken vaak met een programma van drie maanden als ze iemand willen leren om meer rust te ervaren en minder onrust. Dat kunnen we hier niet allemaal samenvatten. Wel nog een tip voor een gemakkelijke start:
Je kunt ook beginnen met 10 seconden onrust toelaten. Stel de vraag ‘Hoe is het met me’ en wacht 10 seconden. Dan ben je alvast begonnen met trainen. Als je het overleeft, durf je het later vast nog een keer. En nog een keer.
En een geruststelling: onrust mag. Iedereen heeft het, en vaak. Het is een teken dat je dingen meemaakt, dat je dingen wilt, dat je verwachtingen hebt. Oftewel: dat je een mens bent. Als je onrust mag hebben van jezelf, scheelt dat alvast een hoop… onrust.