Waarom durven we dat te zeggen?
Visiom is al in dit werk gespecialiseerd sinds 2004 en Meijke van Herwijnen, de stuwende kracht achter Visiom, is er zelfs in 1997 al mee begonnen. Telkens weer worden er oefeningen, opdrachten en uitleg ontwikkeld, die hun weg vinden naar professionals en naar mensen die aan hun eigen leefstijl werken. Misschien ben je al eens iets van Visiom tegengekomen, zonder het te weten. Kijk maar eens naar deze voorbeelden:
1997 – De Eetgrafiek
In de eetgrafiek vergelijk je je eigen eetmomenten met je honger door de dag heen, zodat je kan zien of je eetpatroon wel logisch is en snel inzicht krijgt waar je iets kan verbeteren. Het idee is al door veel professionals overgenomen. En een jaar of tien later krijgt de Eetgrafiek een broertje: de Energiegrafiek, die al net zoveel inspiratie oplevert.
2000 – Een ander eetdagboek
We kunnen het ons bijna niet meer voorstellen, maar er was een tijd dat er bij een eetdagboek alleen gevraagd werd wat je at, hoeveel precies en op welk tijdstip. Meijke vindt dat er op die manier cruciale informatie mist. Ze voegt daarom in 2000 al aan het eetdagboek toe: wat is je reden om nu te eten? Ook laat ze deelnemers aangeven op welke momenten ze wel zin hadden om te eten, maar het niet deden. Daar leer je immers veel van.
2004 – Drie behoeftes bij eten
Er bestaan tegenwoordig verschillende indelingen van soorten ‘honger’. In 2004 is vooral het onderscheid tussen ‘honger’ en ‘trek’ gebruikelijk. Meijke brengt een nieuwe indeling in drieën, die meer houvast geeft bij het vervullen van de behoefte: 1. buikhonger (of maaghonger), 2. de behoefte aan een specifieke (!) smaak en 3. onrust. Waarbij onrust een behoefte is aan iets, wat niet eten is. Bijvoorbeeld behoefte aan gezelligheid, troost of beleefd zijn. Tienduizenden mensen voelen bij het lezen van de Weg met de Weegschaal boeken een kwartje vallen: als eten niet de echte behoefte is, helpt eten niet. Ook leren ze het belangrijke verschil tussen 2 en 3.
2005 – Onrust-eten
De term ‘emotie-eten’ wordt bij Visiom niet gebruikt. Heel veel mensen voelen zich immers niet ‘emotioneel’ bij het eten, of herkennen zich niet in dat woord. Wel ervaren ze onrust, die ze naar eten toe lijkt te sturen. Meijke introduceert daarom de term ‘onrust-eten’. Inmiddels wordt die term in heel Nederland gebruikt naast ‘emotie-eten’.
2005 – “Wat zou ervoor nodig zijn om…?”
In 2005 komt Visiom met misschien wel de beste vraag die er bestaat om een vaag plan om te zetten in concrete acties: “Wat zou ervoor nodig zijn om…”? Omdat de coaches hem consequent en handig gebruiken, vindt elke deelnemer de meest effectieve actiepunten voor zichzelf. Het ezelsbruggetje ‘SMART’, dat veel mensen lastig vinden om goed toe te passen, wordt hiermee overbodig.
2006 – Onbewerkt eten
De workshop FOOD van Visiom geeft duizenden deelnemers vanaf 2006 een toen nog compleet nieuw ezelsbruggetje: als je eten met een goede voedingswaarde zoekt, kies dan producten die je herkent als iets wat geleefd en gegroeid heeft. Sindsdien is dit principe breed geaccepteerd geraakt. Uiteraard zijn de voedingsworkshops bij Visiom meegegroeid en geven ze nog steeds nieuwe inzichten.
2007 – Onrust toelaten en uitzitten
Nog voor mindfulness echt bekend wordt in Nederland, trainen de leefstijcoaches van Visiom al mensen om onrust toe te laten en uit te zitten – in plaats van zichzelf af te leiden met dingen als eten, roken, tv kijken of werken.
2008 – Schaarste en overvloed
Visiom legt als eerste uit dat leefstijlcoaches mensen helpen om goede dagelijkse keuzes te maken in de omgeving waar we nu in leven, waar van alles teveel is. De coaches laten op allerlei manieren zien dat wij als mensen niet kunnen kiezen in overvloed, omdat we gemaakt zijn om in schaarste te overleven. Conclusie: verwijt jezelf niet dat je ontspoort, maar leer beter kiezen.
2009 – De drie principes voor goed ontspannen
Meijke signaleert de almaar toenemende stress en het gebrek aan goede ontspanning. Ze komt met een checklist voor het kiezen van geschikte ontspanningsactiviteiten:
- Vind je het leuk, of op zijn minst niet vervelend?
- Ben je niet verplicht te presteren?
- Is het iets heel anders dan je net hebt gedaan?
Nog elke dag zorgt deze uitleg ervoor dat deelnemers hun dagplanning aanpassen en zich direct beter gaan voelen.
2015 – Leefstijlcoaching in 10 minuten
De behoefte aan leefstijlcoachingsvaardigheden neemt merkbaar toe, ook bij managers, verpleegkundigen, artsen en praktijkondersteuners (POH’ers). Omdat zij vaak maar kort de tijd hebben, komt Visiom met de ‘Samen Focussen op Leefstijl’ methode, die het mogelijk maakt om in 10 minuten een effectief coachingsgesprek te voeren over leefstijl.
“Ik wist niet of ik mijn werk nog wel leuk vond. Na één SFL les was dat helemaal over.” (POH’er, mei 2017)
2016 – De Mindmap als houvast bij je doel
Leefstijl omvat zoveel onderwerpen, dat zelfs leefstijlcoaches het soms lastig vonden om de cliënt overzicht te laten houden over alle verbeteringen en wensen die ze hadden. Dat wordt opgelost met een nieuwe toepassing van het mindmapping principe. Visiom coaches zijn grondig getraind om het (echte) doel van hun deelnemers helder te krijgen. Dat wordt het middelpunt van de mindmap en met behulp van de vraag ‘Wat zou ervoor nodig zijn om…?’ (2005) wordt het hele plan zichtbaar gemaakt voor deelnemer en coach. Noem het: ‘Behandelplan 2.0’. Want leefstijlcoaches ‘behandelen’ niet, ze zijn een gids.
2017 – Nieuwe ‘pot met stenen’
De oude, maar zeer waardevolle uitleg van de pot met stenen krijgt van Meijke een toevoeging die past bij de behoeftes van de huidige tijd: laat het zand weg. Dan blijft er een beetje lucht in de pot.